Kloostertuin
Ik was gefascineerd door de tuin, maar nog meer door Eline. Ik draag het gedicht dan ook graag op aan haar...
Kloostertuin
In deze beboste kom,
het verborgen woud van Borgerhout,
woekert de vrouw in mantels en bedstro.
De tuin is gekruid.
Bomen krabben aan de wolken.
Augustus wast met kleurenshampoo.
Verderop zaait de mens op afgrond.
Over de bijgeplante muren een betongrijze oogst.
Vogels reserveren tijdsloten tussen de takken.
Hier groeit mos over onze voeten.
We halen verse lakens uit de nestkast,
picknicken onder de pijnboom.