Groenslinger Schildstraat
In augustus ontmoette ik Stephane, Dries en hun kersverse dochter Doris. Om de hoek van hun straat toonden zij me de groenslinger, hun bron van dagelijks, klein geluk. De combinatie van de wilde passieflora en de breed opengesperde, gulzige ogen van de baby inspireerde me om een tekst te schrijven voor Doris, een ode aan de hoop en het leven.
Voor Doris
woeker, met je bladeren je vertakkingen je verborgen bloemen je vingers
waarmee je kroelend wuift naar kleine dieren mensen rondom je, woeker
vanuit donkere kelders doorheen asfalt over gevels langs stalen draden, klim
jij die stilzwijgend ieders route bepaalt, wentelend het verlangen naar lente
een lichaam geeft naar zuurstof naar omstrengelend groen, woeker, laat je niet intomen
door een verdoken oogopslag verderop in de straat maar spartel
als een onstuimige boreling zwel aan, breek uit, bloei